Binnenkort kunnen we vieren dat het 150 jaar geleden is dat de slavernij in Nederlandse gebiedsdelen werd afgeschaft. Pas 150 jaar geleden moet ik zeggen, want Nederland liep decennia achter bij andere Europese landen. Ter vergelijking: op 1 januari 1863 vaardigde de Amerikaanse president Abraham Lincoln de Emancipation Proclamation uit, waarbij de slaven in de zuidelijke staten van de Confederacy (waarmee de noordelijke staten van de USA in een bloedige burgeroorlog waren verwikkeld) bevrijd werden.

Een half jaar later, op 1 juli 1863, werden ook de slaven in Suriname en op de Nederlandse Antillen door de Nederlandse regering bevrijd.

 

 

De slavernij heeft uiteraard zijn erfenis nagelaten op de Caribische maatschappijen, tot vandaag de dag toe. Ook de gezondheidszorg heeft met die erfenis te maken. In een net gepubliceerde artikel in Social History of Medicine laat ik aan de hand van lepra zien hoe niet alleen de medische praktijk, maar ook de medische kennis zelf in het 18e eeuwse Suriname letterlijk werd gekleurd door de slavernij en de angst voor de eigen slaven.